Mehmet Işık, konuşmasında adalet, eşitlik ve huzur gibi temel değerlere vurgu yaptı. “Bu memleketin her köşesi ayrı bir emanet, her mahallesi, her köyü, her insan bizler için kıymetli,” diyen Işık, halkın giderek yoksullaştığını ve mevcut sistemin artık sürdürülebilir olmadığını dile getirdi.
“Kimsenin gözü doymuyor ama halkın sofrası küçülüyor,” sözleriyle ekonomik adaletsizliği eleştiren Işık, kalkınmanın sadece betonla değil, insanı önceleyen ve emeğe değer veren bir anlayışla mümkün olabileceğini söyledi.
Tarım ve üretim vurgusu da konuşmanın dikkat çeken başlıkları arasındaydı. "Bir ülke, kendi buğdayını, meyvesini, sütünü üretemiyorsa başkasına muhtaç kalır," diyen Işık, hem tarlada hem de zihinlerde üretimin artması gerektiğini belirtti. Gençlerin yurtdışına gitmek zorunda kalmadığı, çiftçilerin borç değil kazançla yaşadığı bir Türkiye hayalini artık kurmakla yetinmediklerini, bu ülkeyi hep birlikte inşa etmeye hazır olduklarını ifade etti.
“Bizim siyasetimiz; ayrıştıran değil, birleştiren bir siyasettir. Amacımız koltuk değil, hizmettir,” diyen Işık, siyaseti halkın gönlüne girmek için yaptıklarını vurguladı.
Son olarak duygusal bir çağrıda bulunan Mehmet Işık, “Bu yol, halkın yoludur. Bu yol, hak yoludur,” sözleriyle konuşmasını tamamladı ve tüm vatandaşları daha adil, huzurlu ve yaşanabilir bir memleket için birlikte yürümeye davet etti.