SEVR KONFERANSINA KATILAN ŞERİF PAŞA KİMDİR

        1865 yılında Üsküdar’da gözlerini dünyaya açan Şerif Paşa, 22 Mart 1951 yılında İtalya’da bütün dünyaya, ülkesine ve halkına küskün, memleket acısını hep kalbinde taşıyan bunun için kahrolan bir yaşama veda etti. Şerif paşa bugünkü danıştayın yerinde olan Şuray-i devlet reisi Hanzade Sait Paşa’nın oğludur. O Süleymaniyeli bir Kürttür. Galatasaray lisesini birincilikle bitirdi. Paris Askeri akademisinde okudu. Paşa rütbesi ile Osmanlı sarayına askeri yaver olarak döndü. Daha sonra Brüksel ve Paris ataşeliğini yaptı.

    Şerif Paşa önünü gören isyankar bir yapıya sahip bir Kürt milliyetçisiydi. Daha sonra Sultana karşı muhalefetin başını çekti. Onu uzaklaştırmak için 1908 kadar sürecek Stokholm ve Paris  sefiri olarak atanır. Sonraki yıllarda İttihat ve Terakki ile ilişki kurduğu için Madrid’e elçi olarak atanır ama o bu görevden istifa eder.  Paris ve Montecarlo da mecburi ikametten sonra Meşrutiyetin ilanı ile İstanbul’a gelir. İttihatçıların Türk ırkçılığına başlamaları üzerine onlardan ayrılarak bir parti kurar ve onlara karşı mücadele eder.

    Kürt terakki ve teavün cemiyeti kurucuları arasında yer alır. Milli bir Kürt davasını savunur ve böyle bir politika izler. Bunun üzerine cemiyetle arası açılır. Sonra onlardan ayrılarak Paris’e gider. Orda kendisine babadan kalan servetle ittihatçılara karşı mücadeleye girişir. İsmi İstanbul’daki bir suikasta karıştığı için gıyabından yargılanıp idama mahkum edilir. Paris’te iki sefer suikasta uğrar ama yara almadan kurtulur. O hep ittihat ve terakki aleyhinde çalışmaya devam eder. Yayınladığı bütün yayınlar yasaklanıp ülkeye sokulmadı.

Birici dünya savaşı bitince Paris konferansı sırasında ittihatçılarla bir nebze olsun anlaştı. Araları biraz düzeldi. İttihatçılar dış Türklerin durumunu anlatmak için ona konferansta görev verirken o bu konferansa Kürtlerin durumunu ve haklarını savunan bir rapor sundu ve de Ermenilerle beraber hareket etmesi için Ermeni temsilci Nubar Paşa ile anlaştı.

    Şerif paşa konferans yetkililerden kendisini bir Kürt temsilcisi olarak kabul edilmesini istedi. İttihat ve terakkiciler için Şerif Paşa’nın Ermeni temsilcisi ile antlaşması iyi bir propaganda malzemesi oldu. Bu istek bazı Kürt aşiret ve tarikatlar arasında da karşılık bulmadı. Bir çok kişi tarafından protesto edildi. Kürt teali cemiyeti dahil kimse ona sahip çıkmadı. Diğer Kürt şahsiyetleri de telgraflar göndererek Şerif Paşa’nın Kürt temsilciliğini istemediler.

    İlginç bir şey, oraya gönderilen tüm telgraflar tek tipti. Sadece değişik kişilere imzalatılmıştı. Yani metin hazırlanmış ve Kürt aşiret ve tarikat ağa ve şeyhlerine  imzalatılmıştı. Şerif paşa bunun üstüne konferanstan çekilip hayatının sonuna kadar, Kürtlerden, dünyadan ve herkesten darılarak bir daha Kürt coğrafyası ve ülkesine dönmedi. O ölene kadar memleket sevdası ve Kürt halkına yaşatılan onca zulümleri İtalya’dan seyretti. Kırgın bir şekilde bu dünyadan göçüp gitti.