EĞİTİMİN İKİ BOYUTU (1)

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Aslında üzerinde durulması gereken çok hassas bir konu var da birçok kişi tarafından görmezlikten geliniyor. Konu şu:

İnsan için önemli olan Aile eğitimi mi?

Yoksa Okul eğitimi mi daha önemli?

Her iki tarafın da eksiklik ve hatalı yönleri olsa da zamanla bazı hataların değişmez kanunlar haline dönüştüğünü görme talihsizliğini yaşamaya devam ediyoruz.

Başlı başına her bir sorunun yanıtı yeterli geliyor. Çünkü aile ve aile ortamının kişilik gelişimine, ahlaki ve kültürel yeterliliğe, sosyal ve bedensel kapasitenin artmasına olan katkısı tartışılamaz bir gerçeklik.

Ya da okul çatısı ve okul ortamının eğitim süreci boyunca sağladığı donanımların insan hayatına olan katkısı ve desteğinin önemi konusunda hiç kimse itirazda bulunamaz.

Ama gerçek hayatta ve yaşam alanlarında karşılaşılan durum için aynı şeyleri söylemek mümkün mü?

Problemler ve sıkıntıların kaynağı burası. Birbirini tamamlaması gereken ve insan hayatını şekillendiren kazanımların edinilmesinde aile ve okul eğitimi görev ve sorumluluklarını yeterince yerine getirebiliyor mu?

Kişisel yorumumu dile getirmek zorunda kalsam, doğrusu eğitim ve kişisel gelişim konusunda aile eğitiminin ve kazanımlarının daha ağır bastığını söylemek yanlış olmaz. Zira temel kaynaklık eden dönemlerin ana merkezi bebeklik ve çocukluk gelişiminin özü, insanın hayata gözlerini açtığı zamanların ortamı olan aileye dayanır.

Çünkü aileyi oluşturan ana karakterler olan Anne ve Baba kimliği,yapılan evlilik sözleşmesinin temel dayanağını sevgi ve saygı kriterlerine konumlandırır. Özellikle sevgi kavramı aile yapısının temel harcıdır. Sevmeden, bağlılık hissetmeden aile yapısının temeli atılamaz ve aile iskeleti kurulamaz.

Çocuk unsuru da zamanla bu sevgi ortamının gereği olan merhamet, aidiyet, sahiplenme ve eğitimini sağlama gibi unsurlarla kimlik kazanmaya başlar. Aile kavramının manası bu yüzden karşılıklı olarak birbirine muhtaç olan, birbirine destek olan ve güvenen insan birlikteliği anlamı taşır.

Neslin sürdürülmesi ve toplumun geleceği olan bireyleri yetiştirme/kişilik kazandırma gibi misyonları ilke edinen aile birlikteliğinin insan hayatına kattığı dayanışma ruhu, yardımlaşma bilinci, ilgi ve aitlik hissi, fedakârlık ve samimiyet prensipleri sayesinde insan kişiliğinin ve ahlaki değerlerin ortaya çıkması sağlanmaktadır.

Aile, toplumsal yapının oluşumuna sağladığı katkılar itibariyle kişisel gelişim ve bireysel donanımların oluşumunda önemli roller yüklenmektedir. Anne ve Baba sorumluluk ve hassasiyeti bu noktada kendini gösterir.

Bebeklik döneminden itibaren doğal koşullarında insan yetiştirme adına rahat davranma yerine,ahlaki ve insani değerleri öğretme amacıyla ortam sağlamanın gelecek kuşakların sağlıklı bir yapıya ulaşmasında ne kadar önemli olduğunu sorgulamak gerekiyor.