RAMAZAN’ A MERHABA

RAMAZAN’ A MERHABA

Bakış açısı her ne kadar dini bir alanın gerekliliği üzerine kurulu olsa da yüzyılların birikimi ve yaşam modeli olma başarısı gösteren kutsal günlerimizin hayatımıza kattığı değerleri sürdürmeyi duygusal dünyamızın bir nedeni görüyoruz.

İlahi dinlerin tümünde motif olmuş günler ve ritüel kabul edilen uygulamalar ve hareket tarzları olmakla birlikte, yaşamımızın vaz geçilmezleri arasında olmaya devam etmekteler. Çünkü kutsallık, insan doğasının ve yaratılmışlık boyutunun ana değeridir. İnancımız gereğince kutsal anlara, ibadet şekillerine sadece kültürel bir unsur olarak değil, yaşam modeli diye kabul etmenin paydasında bir inanışla bağlılık duyarak hayatımızda rol vermekteyiz.

Ramazan ayının inanç sistemimizde edindiği yer itibariyle iki kısıma ayrılan zaman dilimleriyle bütünleştirmeye çalışıyoruz. Günlerin iki zamana bölündüğü ve iki farklı ibadet biçimi veya günü yaşama şekliyle yaratılmışlık bilincine ulaşmaya çalıştığımızı görüyoruz.

Birinci zaman dilimi Sahur anlarının başlangıç kabul edildiği ve günün ağarmaya başlamasından önce gıda ve beslenme süreçlerinin tamamlanarak ertesi gün karanlığın ilk başlangıcında verilen icazet ile tekrar gıda ve beslenme sürecine başlama dakikalarına kadar olan süreyi önümüze koyar.

İkinci zaman dilimi de yiyecek ve içecek ile beslenmenin serbest bırakıldığı, normal yaşam sürecimizde yaptığımız tüm ihtiyaç gideren eylemlerin gerçekleşme imkanı bulduğu günün kararmaya başlayıp, gün ışığının doğma saatlerine kadar olan süreyi kapsar.

Bir de bu iki zaman dilimi içerisinde ibadet rollerimizin sergilendiği (namaz, Kur’an-ı Kerim okunması, Camii etkinlikleri, günah unsurlarından sakındırıcı ortamlar, kötü kabul edilenden uzak durmak, sözler ve davranışlarla zarar veren hareketlerden sakınmak gib) etkinlikleri yerine getirmek…