RÜZGARIN HİSSİ

Rüzgârla tartışan düşüncelerime bir tokatta öfkesinden gelmişti.

O kadar hızlı esiyordu ki, konuşmaya olan mecalimi kesiyordu.

Yüzüme her vurduğunda, çehremle sevişiyor

Hissi uyandırıyordu.

Nefesi soğuktu, bütün iliklerime kadar hissedebiliyordum.

Alçak gönüllü bir o kadar muhafazakâr,

Bir şeyler anlatmak istiyor fakat öfkesine yenik düşüyor her defasında.

Susuyorum; düşünmüyorum da kusmasını bekliyorum, tüm öfkesini bütün biriktirdiklerini.

Sustukça hiddetleniyor öfkesi, korkuyorum.

Bedenim, sonbaharda ağaca sıkı sıkıya tutunan bir yaprak gibi titriyor.

Gözaltı torbalarımda bir sıcaklık hissediyorum,

Akan her damla, dudağımı teğet geçip avucuma düşüyor.

Sıkı sıkıya kapatıyorum avucumu, toprağa düşen bir tohum gibi yeşermesine bekliyorum.

Rüzgâr nefesiyle kurutacak belki de bilmiyorum.

Dimdik duruyorum karşısında

İçimdeki her şeyi savursun, toz taneleri gibi dağıtsın istiyorum

Yaşamak istiyorum, her zerrem ayrı yerde..