AİLE OLABİLMEK (İNSAN OLMAK)

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Aile dediğimiz, içinde doğduğumuz ve kan bağımız olan insanlar mıdır? Yoksa yıllar içinde yakınlaştığımız, paylaşım içinde olduğumuz dostlarımız mıdır? Hani derler ya kan bağı değil can bağıdır mühim olan.

Bazen de insanı birbirine bağlayan, sarıp sarmalatan da bu bağlardır herkes aile açısından şanslı olmayabilir.

Bazıları şiddetle gürleyen şimşeklerin gölgesinde büyürken, bazılarıysa güneşli havaların olduğu o tatlı tatlı esen rüzgârların hafif esintisinde büyümüştür.

Aile ortamının verdiği huzur, oldukça pahalıdır.

Ve huzur, maharet ister, emek ister.

Paranın da, mevki makamın da, zenginliğin de, başarının da odak noktası huzurlu bir aile olmalıdır.

Toplumlar; ailesinden uzak, ailesinden kopuk, aynı ailede yaşadığını sanarak başarıdan başarıya koşan, yüreği sessizce kanayan mutsuzlarla doludur.

Huzurlu, mutlu bir ailemiz yoksa çalışmamız, çabalamamız, katlanmamız neye yarar?

Her ailenin bir ruhu vardır.

Ve her ailenin, aile bireylerinin en derin duygularına sinmiş bir ‘iklimi’ vardır.

Yaşantımızı belirleyen bu iklimdir işte.

İçimizde gizli gizli büyüyen bir huzursuzluk, peşimizi hiç bırakmayan bir iç sıkıntımız varsa; ailemizdendir.

Çocuklarımız, karşılaştıkları kötülükler ve yaptıkları yanlışlıklardan sonra bile; ‘benim bir ailem var, onlarla çözerim’ diyebiliyorsa da, başarmışız demektir.

Çocuklarımız, kendi hataları yüzünden yaşadıkları en travmatik durumlarda bile, ailesini, sığınacak en güvenli liman olarak görmelidir.

Aile, katlanmaktır.

Aile, yüzleşmektir.

Aile, demokrasi meclisidir ve özgürlüktür.

Ve kuşkusuz aile, dayanışmadır.

En derin dayanışma merkezi, sırlar yumağıdır, aile.

Bazılarımız fırtınalı ve birbiriyle çarpışan ailenin, kangren olmuş bir uzvu gibi dolaşır ortalıkta.

Gözlerinden tanırsınız onları.

Zor ve isyankârdırlar.

Mutluluğun tanımı zordur onlar için.

Hayatlarında bir kaç dost barındırırlar.

Sevgiyle, şefkatle büyümemiş her bireyin ruhu paramparça, gözlerinde ise yalnızca hüzün ve birazda umut vardır.

Pek çok şey yazmak isterdim ancak bazı konulara cümleler , kelimeler yetersiz anlatmaya..

Son olarak:

Ailenize kocaman sarılın.

Mutlu aile demek huzurla büyüyen çocuklar yetiştirmek demek.

Toplumu ve en önemlisi

Kendimizi kurtarmak demek .

Evinizdeki çığlıkların sevinç çığlıkları olması dileğimle…