HIRSIZLIK OLAYLARININ ARTMASI (1)

Bozulan bir şeyler var.

Toplumsal birlikteliğin ana şartı olan “Dayanışma” ve sosyal ruhumuzun dokusu olan “Değerlerimiz” son yüzyılımızın yok olmaya mahkûm edilen kavramların başını çekiyor. Çünkü bozulan dayanışma ruhu ve yok olan değerler bilincinin yerine konamayan toplumsal/sosyal dinamikler ve güçlerin yerini alan bozucu etkenler, insanı yabancı bir otomat haline dönüştürüyor.

Hırsızlık, ne yazık ki sosyal dayanışma ve birliktelik ruhunun son zamanlarda zayıflayan en önemli çirkin eylemi olarak karşımızda durmaya devam ediyor.

Çünkü eskiden “Hırsızlık” bir meslekti. Çevreye bakıldığında kimin hırsızlık yaptığı veya meslek edindiği az-çok tahmin edilebiliyordu. Dışlanan ve yapılmaması için toplumsal dinamiklerin harekete geçtiği zamanlarda mağduriyet fazla yaşanmazdı.

Yaşadığımız zamanda öyle mi?

Günümüzde kim hırsız, kim çalıyor, kim hırsızlık yapabilir noktasında karşılaştığımız olaylar nedeniyle isyanlar yaşıyoruz. Her an için birilerinin hırsızlık/çalma teşebbüsünde bulunduğu bir dönem içerisindeyiz. Hırsızlık meslek olmaktan çıktı, sadece anlık ihtiyaç giderme dürtüsüyle gerçekleşen bir eylem haline dönüştü.

Meslek olarak hırsızlık yapan ve hayatını bu çirkin girişim üzerine kuran kesimler yok olmadı. Etrafımızda gördüğümüz bazı tiplerin son zamanlarda “Dilencilik” adı altında fırsat kollayarak gece-gündüz fark etmeden insanları soymaya yönelik girişimleri büyük problemler yaratıyor.

Ama bu tip kişi ve olaylara karşı alınan tedbirler yetmiyor. Çünkü her an her yerde başka çalma-soyma girişimiyle karşı karşıya kalabiliyoruz.

Sıkıntı, aslında bu olayları yaşamamızdan çok insanların bu hale nasıl dönüştüğünde!

Ekonomik nedenler, gelir yetersizliği, işsizlik, geçim sıkıntısı, nüfus sayısının artışı, eğitim sürecinin yetersizliği ve bazıları için heyecan yaşama dürtüsü gibi nedenler farklı yorumları karşımıza çıkarsa da hiç biri meşru kabul edilemez.