MEMLEKETİM GERCÜŞ

Her mevsimde ayrı bir güzelliği vardır Gercüş’ün. Kış mevsiminde her taraf beyazlara bürünür, rampalı caddeler çocuklar için kaydırak sefasına dönüşür. İlkbaharda yağmurlar yağar, her taraf yeşilin bin bir tonuyla bezenir. Üstündeki dağın yamacından aşağılara kuş sürüleri süzülür ve o kuş cıvıltıları doğal bir senfoni havası katar Gercüş’e. Gercüş Göleti  kışın karları ve ilkbaharın yağmurlarıyla dolup taşar. Böylece yeşilin yanında mavi de yerini almış olur.

Mezopotamya’nın kaderidir sıcak yazlar…

Yazın, her tarafı sarıdır Gercüş’ün. Bereketin simgesi olan sararmış otlar ayrı bir hava katar Gercüş vadisine. Yükseklik ve doğallığından mıdır bilinmez ama serindir Gercüş. Sıcağı rahatsız etmez kimseyi. Sonbahar ise tamamen serinliği getirir. Gercüş’ün her yanı dökülen yapraklarla, toprak kokusuyla dolar. Şairlere ilham verir Gercüş sonbaharları.

Eski çarşıda yer alan tarihi konakları vardır memleketimin. Yüzlerce yıldır ayakta kalmış bu yapılarda mazinin hatıları, eski insanların anıları canlanır gözünüzde.

 Tarihi pınarı vardır Gercüş’ün; Tel’a Çeşmesi…

Suyundan kana kana içilse de doyulmaz. Buz gibi soğuk, berrak bir sudur Tel’adan gürül gürül akan su. Yolu Gercüş’e düşen herkesin uğramadan edemediği  bir pınarbaşıdır. Batman’da Gercüşlülerin takıldığı çayhanelerde çay servisi yapılırken “Tel’a suyuyla yapılan çay” espirileri de yapılır.

Gercüş Göleti  bölgeye otantik bir hava katıyor. Göletin etrafında yapılan yeni mesire alanı ise sizi bekliyor.  Güneşin batmasına yakın orda çay keyfi yapmak en haz aldığım şeylerden biridir. Duru ve sakin gölet suları bir yanda,  batıda güneşin alaca ışıkları bir yanda ve Gercüş’ün  yamaçtaki manzarası bir yanda. Benim için mükemmel bir tablo…

Yolunuz Gercüş’ten geçer Midyat’a doğru giderken. Tepede Ayrancı Geçidi karşılar sizi. 30 yıllık mazisi vardır ordaki soğuk ayranın. Öyle bir nam salmış ki ayranı, resmiyette de ismi Ayrancı Geçidi oldu.

Üzüm bağlarıyla meşhurdur Gercüş…

Doğu-batı yönünde uzanan bağlarda yetişen üzüme doyum olmaz. Gercüşlü olup da  Gercüş’e üzüm yemeye gitmeyen yoktur. Kendi elinizle kopardığınız üzüm salkımını bir de Tel’a suyunda  beklettiniz mi tadından yenmez. Kuru üzümü ve pekmezi de bir başka tatlıdır Gercüş’ün.  Süryanilerin yaptığı şarap da Gercüş üzümünden yapılır. Kalitesi bellidir Gercüş üzümünün…

Karadeniz fıkraları gibi Gercüş fıkraları da meşhurdur. Gercüş insanı espiritüeldir. Fıkra ve nüktede ustadır. Espiri zeka ister, kabiliyet ister. Bu zekanın üzümden geldiğine inanılır.

Entelektüeli çoktur Gercüş’ün.  Okumayı sever Gercüşlü. Nice Milletvekili, Bakan, Bürokrat ve aydın çıkarmıştır bağrından Gercüş. Bölgenin ilk yatılı 1927”de Gercüş’te açılmış. Halen faaldir.Öğrenci yetiştirir. Ziya Gökalp İlköğretin okulu! Müzeye dönüştürülsün diyen Gercüşlülerin sayısı da a az değildir.

Ağalar diyarıdır Gercüş…

Ağalık derken cömertlikte, mertlikte  herkes bir yarış halindedir. Ağalığı kimseye bırakmak istemez. Gercüş’te kimin evine giderseniz gidin sizi ağırlar ve ikramda bulunur.

Huzurludur Gercüş halkı ve memleketini çok sever. Hiçbir Gercüşlü ne Gercüş’ten ne de Gercüş siyasetinden uzak tutamaz kendini. Ve iki Gercüşlü  dünyanın neresinde yaşarsa yaşasın Gercüş’te yaşadığı anılarını anlatmadan duramaz. Anılar ve hatıralar hep zihinlerde taze kalır.

Gercüş’e gidip gezmenizi, Tel’a suyundan kana kana içmenizi,  üzüm bağlarında  kendi elinizle kestiğiniz üzümü yemenizi, gölette çay ve ayrancıda ayran içmenizi tavsiye ederim. Güneşin doğuşunu ve batışını Gercüş’te izleyin. Kırsalına çıkın, köylerini gezin.  Sizin başka bir heyecan olacaktır.

Hoşça kalın…