ESKİ BAYRAMLAR

Bir Ramazan Bayramını daha geri bıraktık. Uzun yıllardan beri her Ramazan ve Kurban Bayramlarında içime bir burukluk giriyor.

Eski bayramları ne kadar kendimi zorlasam da yaşayamıyorum. Nedenini bilemiyorum. Biz mi büyüdük, yoksa her şey değişti mi bunu anlamakta güçlük çekiyorum.

Ben aynı ben, hayat aynı hayat burada değişen tek şey değişen insanlar. Kimse kimseyi tanımaz oldu.

Telefonlarla birbirimizin bayramını kutlayarak geçiştiriyoruz. Bunu herkes gibi bende yapıyorum İstemeye istemeye yapıyorum.

Şimdileri bütün gün evde oturup kapıyı çalan çocuklara şeker vermeyi ve gelen misafirleri ağırlamayı bekliyoruz.

Benim binada 20 daire var. İnanır mısınız bilmiyorum ama tek bir komşu kapıyı çalıp bayramı kutlamadı. Tek tek kapıları çalarak komşuların bayramını kutladım.

 Onlarda gelir diye evden ayrılmadım. Ama kapıyı tek bir komşu bile çalmadı. Binanın ortak sosyal medya hesabı var oradan bir birimizin bayramını kutladık. Bu bile beni üzdü eş dost akrabaları bırak komşu biler bayramı kutlamıyor.

 Bayramı sadece kapıla gelen 3-5 çocuktan başka kutlayan olmadı. Eskiden böylemiydi?

 Hayır, sabah bayram namazı sonrası cami avlusunda toplanıp önce cemaatle bayramlaşırdık.

 Daha sonra eve gider üstümüzü değiştirir aile ile bayramlaştıktan sonra heyecanlı bir şekilde komşuların kapılarını çalar ve bayramlarını kutlardık.

Evden çıktığımızda da kapıda gördüğümüz herkesle bayramlaşırdık tanıdık olsun olmasın fark etmezdi.

Bayramın 1. günü bütün günümüz böyle geçerdi. Şimdi her bayram günü o günler aklıma gelir hüzünleniyorum.

Acaba şimdiki çocuk ve gençlerde o heyecanı yaşıyor mu? Hiç sanmıyorum çünkü kendi çocuğumdan bilirim.

Sabah arkadaşlarıyla bayramlaşmaya çıkar eve döndüğünde şeker toplamak için aldığı poşetinde 10 şeker bulamazsın. Şimdiki çekirdek ailelerde bayram denince akıllarına direk tatil geliyor.

Bir çok çekirdek aile bayramda ailelerinin bayramını kutlamak ve yanlarında olma yerine çocuğuyla arabasına atlar ve tatil beldesine gider bayramını orada geçirir.

Telefonla da anne babalarını arayıp bayramlarını kutluyor. Bu gerçektende çok üzücü bir şey. Biliyorum bu daha da kötüye gidecek. Kimse bayramı bile hatırlamaz.

 Bayram değince direk akıllarına tatil gelir ve çocukları da bu şekilde büyür. Çünkü çocuklarına bayramın ne olduğunu öğretmiyor ve yaşatmıyorlar. Buradan bütün ebeveynlere sesleniyorum. Siz unuttunuz ama çocuklarınıza öğretin bırakın onlar bayramı bayram gibi yaşasın. İnanın bu gidişle tüm dini bayramlarımızı unutur hale gelirsiniz. Lütfen yapmayın…