Yeryüzü büyük bir kin, nefret, hasetle kaplıyken sevginin yüceliğine tutunuyorum. Dünyamıza sevgisizlik hakimken.. İnsanların büyük bir bölümü acı ve yalnızlık içinde yaşıyorlar.
Günleri kavga, stres, çekişme ve gerginlik içinde geçiyor. Küçücük maddi şeyler uğruna yaşamlarının en güzel günlerini heba ediyorlar. Hırslar, koşuşturmacalar, yargılar, peşin hükümler gözlerini kapatıyor.
Gerçeklerden, hayatın ve dünyanın güzelliklerinden uzak yaşıyorlar. Güzelliklerden uzaklaştıkça hayat daha zorlaşır. Olumsuz duygu ve düşünceler yaşamımıza egemen olmaya başlarlar. ‘Dertler yalnız gelmez, birbirini izler’ diye bir deyim vardır. Olumsuzluklar da birbirini izler, insanın yaşama zevkini ve sevincini elinden alırlar.
Toplumdaki olumsuzlukların nedeni sevgi eksikliğidir. İnsanlar birbirlerini sevmeyince birbirlerini ne denli zorluklara, ne denli kötü durumlara düşürebileceklerini hiç düşünemiyorlar. Oysaki birbirini seven iki insan diğerine zarar verecek bir iş yapar mı?
Diğerinin aleyhine konuşur mu, diğerini kıskanır mı, diğerine karşı kin ve nefret duyar mı?
Evrende sınırsız sayıda güzellik ve güzel şeyler varken insanların en çok beslendiği kaos. Keşke sadece sevginin kölesi olabilsek, gerçekten bir nefes kadar kıymetli bir nesne yaşadığımız şu dünya'da her şey sevgi üzerine bina edilmiş görülmektedir.
Sevginin olmadığı bir ev, işyeri, bir dünya düşünmek mümkün değildir. Güneşin girmediği yere doktor girer sözü sevginin girmediği gönüle hasretlik, fesatlık, hırs, düşmanlık girer. Hayat sevgi ile başlar sevgi ile devam eder, mutluluk sevgiyi öğrenmekle başlar.
Kâinattaki her canlıyı gözlemlediğimizde her varlığın kendi ekseninde sevginin paylaşımını görüyoruz, bir hayvanın bile yavrusunu şefkatle sarması gibi bir hadis Meali: "İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe 'de iman etmiş olmazsınız" Sözü çok anlam taşımaktadır. insan kalbi iyilik gördüğü kimseyi sever, o zaman her birimizin sevgi tohumuna ihtiyacı var demektir. Sevgisiz yetişen bir çocuk sevgisiz yetişen her canlı muhtaç olduğu sevgi ilacını alamamış demektir.
Sevgi isteyen insanlar; sevgi isteyen hayvanlar, aksi takdirde sevgisizlik ile beslenirse, sevmeyen ve saymayan bir toplum oluşur ki bu da bu dünyanın cehennemi olur. İnsanların birbirlerini Allah için sevmesi sevginin özünü ifade etmektedir.
Çünkü Allah sevgisi her sevginin üstündedir yaratan odur yaşatan odur, Her şeyimizle Allah'a muhtacız, Çünkü bizdeki her emanet onundur, sıhhat, servet, makam sahip olduğumuz her şey onundur. Din dil, ırk ne olursa olsun sevginin varlığı hep vardır. İnsanın bu sevgisi dışa vuran özellikleri takdire şayandır.
Göz sevgisiyle, dudaklar tebessümle yüz, güler yüzle, söz tatlı sözle, beyin tefekkürle, eller ve ayaklar daima iyilik ve güzelliklere,kalbin durumu ise yaratılmışı yaratandan ötürü sevmeye meyilli bir yapı ortaya çıkacaktır.insanları sevme sayma sevgisini aşılayın ki, istikbal bu sevgi üzerine kurulursa geleceğimizden emin olabilirsiniz, aksi olursa nesiller merhametsiz ve sevgiden mahrum olduklarında onlardan istenildiği gibi faydalanmak mümkün olmayacaktır. Sevgisizlik insanı çürütür. Hayatınızın her karesinde sevgi ve hoşgörüyle kalın.
