ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ…

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sene 1973, 20 yaşlarında bir gencim, İzmit’te Tekfen adli bir şirkette çalışıyordum. Bu Şirket o sene Elazığ ili Maden ilçesinin 60 kilometre kuzeyinde, Kef dağı denilen derin bir dağ vadisinde,  Etibank Krom işletmelerine bir Krom öğütme tesisi kuracaktı. Şirketle beraber eylül ayında bende oraya çalışmaya gittim.

İşe başladık ekim ve kasım ayı derken, aralık ayı da bitti yılbaşına geldik. Havalar soğuk kar yağışı başladı, çevre köylerden gelip çalışan insanlar Şantiye Şefini uyardıysa da Şef dinlemedi.

O gece yılbaşı gecesi idi, sabah kalktığımızda, karlı fırtınalı bir hava başlamış, bu durum tan 10 gün kadar sürdü.

 Her taraf kar altında yerde en az üç metre kar birikti toplam 65 kişiyiz, yollar kapandı, erzakımız bitti bitecek, ne telefon ne de haberleşme, 60 kilometrelik yolu yaya yürümekten başka çare kalmadı.

     Akşamdan kararlaştırıldı sabahleyin yola çıkacağız, sabah gün doğarken tam yol hazırlığını yapacaktık, bir haber geldi bizden biraz ötede bir vadinin ağzında, Etibank’a ait gece vardiyası yapan işçilerin üstüne çiğ düşmüş ve üç tane işçi kar altında kalmışlar.

 Şantiyedeki herkes eline kazma kürek ve ne buldularsa, imdatlarına koştuk uzun uğraştan sonra iki tanesi sağ salim, üçüncüsü ölmek üzereyken kurtardık.

 Doktora getirme şansımız yoktu, fakat kısa bir süre sonra buda kendine geldi, yolculuğumuz bir gün ertelendi, ama üç can kurtardık.

     Ocak ayının 12’si idi, sabah 65 kişi yola koyulduk yolumuz 60 Kilometre, dağlar geçit vermiyor, U dönüşü bir yol izleyeceğiz, önce Kuzeye 10 kilometre sonra doğuya 15 Kilometre ve sonra güneye 30 – 35 Kilometre yolumuz var.

İlk gün akşamüstü 10 kilometre yol aldık, sori denilen bir kampa geldik orası tedarikli idi, istediğimiz kadar orda kala bilirdik, o akşam orda konakladık, sabah yola 16 kişi ile devam edebildik, bu sefer yolumuz doğuya öğle arası Güleman adlı bir beldeye geldik.

Burada da şirketin kampları ve boruları vardı, öğleden sonra sekiz kişi yola devam edebildik.

65 kişiden sekiz kişi kalmıştık, yerde üç metre kar var, bu sefer yönümüz güneye.

Açık güneşli bir hava var, önümüzde 35 Kilometre yol var, düşe kalka ilerliyoruz, yırtıcı hayvanların tehlikesi de var, fakat sekiz kişiyiz kendimizi güvende hissediyoruz, akşamüstü yolun yarısını bitirdik, hava soğudu bizde çok yorulduk, o civarda Zağuran adli bir köy vardı, o köyden yanımızda çalışan arkadaşlar vardı, akşam onların evlerine misafir olduk bizi iyi bir şekilde ağırladılar.

      Sabah uyandığımızda hava kapalı hafif bir kar yağışı vardı. Köye haber geldi hastaneye daha önce kaldırılan genç bir kadın ölmüş cenazesi omuzlarda köye getiriliyor. Bundan dolayı köylüler küçük büyük herkes cenazeyi karşılamaya gidiyordu, bizde aralarına daldık. Yolda cenaze korteji ile karşılaştık kadının kocası iş arkadaşımız idi, bir Fatiha okuyup yola devam ettik, akşamüstü sağ selim Maden ilçesine ana yola vardık, arkadaşlardan 6’sı Anadolu tarafına, ben arkadaşım Hüseyin ile Batman’a yöneldik Tilmerç’teki evime vardığımda saat gecenin 10’u idi.