KAHRAMANIN SONSUZ YOLCULUĞU

Herkes tükeniyor bir şekilde. Kimi mutluluk peşinde koşarken kimi mutsuzluktan tükeniyor. Kimi adil bir düzen ararken kimi egosuna doyamazken tükeniyor.  Kimi doğru hayatı beklerken kimi yanlışta ısrar ederken tükeniyor…Her şekilde herkes bir şeylerin bedelini ödüyor bu hayatta. Bazıları seçimlerinin bazıları da seçemediklerinin ödemesini yapıyor. Hayatın özeti bu…

Sıklıkla yaşadığımız ve kanıksadığımız tükenişler direnişlerimizi unuttursa da hayat her şeye rağmen dirençlerimizde. Ömür tükenişten ibaret değil.  Bizi yaşamdan uzaklaştıran her şeye  karşı direne direne ayağa kalkıp yeniden doğuşa ilham olmalıyız. Yeter ki tükenişlerimizle doğrulup direnişlerimizle kararlarımızı yönlendiriyor olalım. Kararlarımızdır bizi hayata bağlayan.

Tanık olduğumuz bazı inanılmaz iyileşmeler…

Bazı şaşırtıcı ayağa kalkışlar…

Bazı sürpriz toparlanmalar, son anda kendine gelişler…

Gün gelir tüm bunlar yaşamımızdaki hikayenin ayrıntılarında o kadar anıtsal bir hâl alır ki aynı hikayeler içindeki bütün iyiler birer kahramana dönüşüverir. Bu yüzdendir kahramanın sonsuz yolculuğundaki dönüşümün bir gözyaşı bir de kahkahada gizlenmesi.

Hepimizin bir heybe dolusu hikayesi var ve her birimiz bir hayatın hikayecisiyiz. Tükenmeden, dirençle gidilen yolda hikaye yazdıran şey kahramanın bu evrendeki sonsuz yolculuğudur. Umutsuzdan, tükenmişten, yılgından hiç kahraman çıkar mı?

Yolculuk sonsuz. Kahramanlar da öyle ancak umutsuz, tükenmiş, yılgın dirençsizler için hayat hiç kahramanca yaşanmadı, yaşanmayacak.

Kahramanlar sonsuz yolculuklarına devam ediyorlar. Bil istedim.