Geçmişte  Kerkük

Arada bir yemek gibi ısıtılan, birden Kerkük diye milliyetçi çevreler ayağa kalkar veya kaldırılıyor, her ne hikmetse Kerkük Eşdi Şabi, İşid, veya benzeri şiddet yanlısı örgütler veya her hangi bir Arap gücü sahipse ses çıkmaz, Türkmenler hatırlanmaz, ama Kürtlerin ismi doyulunca bir bardak suda fırtına koparılır.

Daha da ilginç şey bugün Erbil’deki Kürt Parlamentosunda Türkmenlerin dili resmidir, Türkmence anadil eğitimi gibi haklar Anayasasında yer alır, fakat Türkmenlerin herhangi bir hakkı Bağdat anayasa ve Parlamentosunda yoktur.

Daha da trajedi bugün Türkmenlerin üçte İkisi Şia mezhebine dahildir, İşid saldırılarında bu Şia Türkmenler bir çoğu özelikle  Musul’un Türkmen kasabası Telafer şehrinde büyük bir katliamla yüz yüze kaldılar, her nedense ne oradaki Sünni Türkmenler nede buradaki medya bu trajik olayı görmediler, fakat bugün Kerkük’te bu iki kesim Kürtlere karşı birleşmişler, tabi ki burada Türkiye ve İran faktörünü görmek lazımdır.

Kerkük’teki durumu iyi bilmek için biraz geriye gitmek ve bugünkü Irak Anayasasını bilmek lazımdır. Irak 440 bin Km kadar toprak ve 40 Milyon üstünde nüfusa sahiptir. Kaba bir hesapla Irak’ın güney kesimi  yüzde 60 le Şia Arap, orta kesiminde Yüzde 20 ile Sünni Arap, kuzeyde yüzde 20 ile Kürtlerden oluşuyor, ayrıca resmi rakamlara göre Ülkenin Türkmen nüfusu çoğunluğu Kerkük, Musul, Erbil’de ve çevrelerinde yaşayan Yüzde iki civarındadır,  Asuriler Ermeniler gibi azınlıklarda vardır.

Kerkük Şehrine gelince bugüne kadar doğru bir sayım yapılmamasına rağmen 1957 sayımı ve son 20 senedir yapılan seçimler bir fikir veriyor.

1957 sayımına göre Kürtler 187,623 binle yüzde 48. Araplar 109,620 binle yüzde 28, Türkmenler, 83,371 binle yüzde 21 idi.

Bu oran Araplaştırma sonucu 1977 de Arap yüzde 45, Kürt yüzde 38, Türkmen yüzde 17 ye olarak geçer.  Yarınki yazımda son olaylar.