ZAHO ÜNİVERSİTESİ

2000’li yılların başından bu güne kadar sayılmayacak kadar Irak’ın Kürt Bölgesine gittim geldim.

O bölgede gezmediğim çok az yer vardır, bütün seferlerim bir iki sefer dışında genelde ziyaret amaçlı idi, hem Diyarbakır’da mülteci oldukları zamanda, hem de gidip gelmelerde birçok seviyede dostlarım oldu, bu dostlar arasında esnaftan tutun da Parlamenter seviyesine kadar var, bunlardan bir çoğu ile dostluğum o kadar ileriki, ailemle beraber evlerine gidip yattığım olmuştur ve halen oluyor, tabiî ki bu ziyaretler karşılık oluyor.

Geçen Mayıs ayının 4′ ü veya 5’i idi, telefonum çaldı baktım Irak kodlu bir numara, ben bilinen dostlardan birini beklerken, telefonun diğer ucundaki şahıs kendisinin Zaho Üniversitesi Dekan Yardımcısı Dr. Nizar Gulî diye kendini tanıttı, buyurun dedim.

Karşımdaki ben Ehmdi Hanî Derneği başkanı Mihemed Sait Temel’le mi görüşüyorum diye sordu, ben evet cevabını verdikten sonra, Dr. Nizar Guli, beni 11 / 12 / 13 Mayıs Tarihleri arasında Zaho Üniversitesinde yapılacak Kürt folkloru adlı Konferansa davet etti. Ve bana üç kişilik kontenjan verdi, birde özür dileyerek sizin adınızı geç duyduk, bunun için konuşma programları önceden hazırlanmış, sizi bir gözlemci misafir olarak kabul edeceğiz dedi.

Mayıs ayının 10’u sabahleyin ben, derneğimizin korucusu Av. N. Memedoğlu, Melle Hisey esî’den oluşan üç kişilik heyet arabamıza bindik resmi işlemlerden sonra Zaho kentinin hemen dışında gelmişken çok sadık dostum Adıl Heyderi makamında ziyaret ettik, tam o sırada KDP partisinin üst düzey kişileri geldi, onlarla tanıştık bizi davetli oldukları yakın bir köye götürüp öğle yemeğinden sonra, bize tahsis edilen 4 yıldızlı otele geldik, o akşam otelde Batman, Mardin, Hakkâri, Muş, Van gibi Üniversitelerden gelen bir çok akademisyen ve Öğretim görevleri ile karşılaştık.

Sabah kahvaltısından sonra bize tahsis edilen araçlarla Duhok yolu üstündeki birkaç büyük binadan oluşan Zaho Üniversitesine gittik, bina girişi baya güzel bir eğitim evine yakışır düzeyde idi, içeri girdik salonun tam ağzında iki sıra halinde dizilmiş milli kıyafet ve renkler arasında sayıları 30 kadar olan ve ellerinde çiçekler olan kızlar tarafından karşılandık ve konferans salonu doldu.

Prosedürler yerine getirildi, her kese on dakika konuşma hakkını verdiler, gelemeyenler onların üzerinde katıldılar, bu şekilde üç gün sürdü, her kes yöresindeki gelenek, görenek, oyunlar, kıyafetler hakkında bilgilerini sundular. Akşamları dengbejlar ayrı bir renkti, hele hele Van’dan gelen İsmail adındaki Dengbej her kasi kendisine hayran bıraktı.

Ziyaretin üçüncü ve son günü akşam Dekan Hogir Tahir Teyfik yardımcısı ile beraber Otele gelip bizimle bir veda toplantısı yaptı, bu toplantı gece birlere kadar tatlı bir şekilde, birde Dengbêj İsmail’in klamları ile şenlendi, Dekan hepimizi misafirlere son ikram, yarın özel araçlarla yapacağı bazı turistik gezilere davet etti, hem ben daha  önce buraları gördüğüm için hem de arkadaşlarımın işlerinden dolayı bu geziye katılmadan Batman’a dündük.