HAVA ISINDI HEM DE ÇOK ISINDI…

Yaz dönemim en sıcak yolculuğuna başlandı artık. İmkanı olan tatile çıkar olmayanda evinde klima veya vantilatör önünde serinler…

Klima dedim de elektriklerin yüksek faturaların gelmesinden ötürü halkın çoğunluğu cesaret edemiyor klimaya dokunmaya. Bir anlık serinleneyim diyeceksen arkasında cebin yangın yerine döner.

 Düşünsenize bir halkın en doğal hakkı olan serinlenmek ve geçim ihtiyacı olan gıda durumu ateş pahası. Bir ülke yönetimi bu iki kalemle ele alındığında ne durumlara düştüğümüzü anlayalım artık.

Ülke yönetenler bunun farkındalar mı ?

Elbette.

Çözüm var mı?

Hayır!

Herkes yaşadıklarıyla kalıyor. Zengin olan refah bir yaşam fakir olan ise bir ekmeğe bir bardak suya muhtaç.

Geçenlerde bir vatandaş parkta oturup arkadaşına dert yanıyordu:

– Ne duruma düştük öyle. Çocuklarım “anne klima aç. Çok sıcak” Anneleri olmaz elektrik faturaları çok ağır geliyor. Babanız bu faturaları ödeyemez. Pencerecinin önüne geçin daha serin olur. Çocuk cevap verir. ” Anne zaten pencere önündeyiz. Daha çok sıcak. Aç şu klimayı sıcaktan bunaldık.

Anne ısrarla “hayır” diyor.

Çocuk:  Madem kullanılmayacaksanız bu klimayı neden aldınız?

Gece sıcak gündüz daha sıcak. Bir serinliği bile bize çok görüyorsunuz.

Anne: Oğlum öyle deme daha çok üzüyorsun bizleri. Baban asgari ücretle maaş alıyor. Evimiz kiıra üç kardeşin var. Bu hayat pahalılığında nasıl geçindiğimizi kara kara düşünüyoruz. Bir de sen böyle dersen baban duyarsa daha çok üzülür.

Çocuk: Çok sıcak anne çok sıcaaak… Dayanamıyoruz. Anlamıyor musun?

İşte evimizde böyle bir durum yaşanıyor. Çocuklarımız karşı bu durumda bir şey diyemiyoruz. Bir nevi itibarımız kalmadı çocuklarının yanında. Ülkeyi yönetenler. Çocuğumun sordukları bu sorulara yanıt verebilecekler mi?

Gün gittikçe daha bir berbat duruma düşüyoruz.

Acilen bu duruma bir çözüm gerek. Onun bunun gözlerine bakacak takatimiz kalmadı.

Çocuğum sıcakta yanıyor.