YAŞAMIN ÖTEKİLEŞTİRDİĞİ

Ötelediği bir avuç insan yığınından ibaret bu şehir

Doyumsuz ve açgözlü insanlarla dolu

İstanbul Kartal sahilindeyiz

Dört kişiyiz

Yürüyoruz durmadan

Sahile bakan bankın birinde uzanmış yaşlı ayyaş bir amca

İşte kimine manzara için eşlik etse de

Kimine de ev sahipliği yapıyor bu banklar

Yaşlı amcanın üstünde eski püskü bir battaniye

Yastık niyetine kullandığı eski bir kundura

Neden bilmiyorum, irkiliyorum

Doğuda bu denli hazin değildi insanların hayatları

Ah İstanbul!

Kim bilir kaç insanı böyle çiğneyip tükürdü sokaklara?

Bir yüzü masalsı ve özenilesi

Diğer yüzü ise böyle köhneleşmiş, rutubetlenmiş ve küflenmiş bu şehir

Bunca şeyden sonra

Ne Galatası ne Kız Kulesi

Ne de büyüleyici tek bir sahnesi

Pekte bir anlam ifade etmez oldu gözümde.