MERHABA

Ben Nebahat Yıldız,

Almanya /ULM doğumluyum ama aslen bir Karadeniz kızıyım.

12 yıldır İstanbul Barosu Tiyatrosunda oyuncuyum ve Yönetim Kurulu Üyesiyim.

Yazmayı her yaşımda sevmişimdir. Çocukluğumdan beri oyunlar yazıp kendi yaptığım kuklalarla (Hacivat Karagöz vb.) ilk önce kendi okulumda zamanla da devlet ilk okullarında amatör gösterilerim de olmuştur. 

Çocukluk hayalim olan ve sonunda yazmış olduğum “TUTSAK” adında  Roman Kitabım, yakın zamanda  İz bırakan Kalemler Yayın Evinden çıktı. Kısa zamanda bir çok okurumla buluştu…

Yazmış olduğum bir de senaryom vardır. Oyunlar ve skeçler de yazmayı severim.

Halkla ilişkiler mezunuyum fakat şuanda aktif Arkeoloji öğrencisiyim ayrıca

Benim mutluluk anlayışım tek başına değildir. Hep birlikte isek mutluyuzdur.

Hayatı ve gezmeyi seviyorum. Fırsat buldukça motoruma atlar yurt genelinde, başta tarihi yerlerimiz olmak üzere  yurdumun her köşesini gezerim. Tiyatroma faydası olacak parçalara rastlarsam da atarım motorumun sandığına.

Gezerken insan analizleri yaparım. Kendimde tek sevmediğim yöndür bu. Maalesef insanların iç dünyasını ve karakterlerini ilk bakışta anlayabiliyorum. Ama sadece ilk bakışta. Kişiyi tanıdıkça yaptığı role kapılıyor ve göremiyorum yüreğini.

Çocuk yaşta evlenenlerdenim ben de örneğin. Çocuk yaşta anne oldum diyebilirim. Benim iyikim de bu dur. En iyi dostum ve yaşama sevincim evladımdır. Aynı yaştayız gibi sanki. Birlikteyken hayattan keyif alabiliyoruz. Aynı neslin çocuklarıyız. Aynı çizgi filmleri izleyerek büyüdük. Parkta kaydıraktan beraber kaydık. Saklambaç oynadık evde mesela. Annem kızar korkusu olmadan terleyene kadar koştuk ve terli terli su içtik. Dibine kadar sevgi fakirliğinde geçirdiğim çocukluğumu yeni baştan kendim yazdım ve kendim yaşadım kısaca. Bu paha biçilmez bir değerdir. En yakın oyun arkadaşım evladımdır evet.

 Saygımız sevgimiz farklıydı sadece.

Hayat da böyledir. Kuralsız yaşamalı hayatı. İçinden geldiği gibi yani.

 ÇÜNKÜ HAYATIN YAŞI YOKTUR…