AŞKA DAİR

  Bilir misin?

Gündüzlerin bile zifiri karanlık olduğu benliğimde,  geceye dayanmanın acısını?

Islak yastığıma başımı her koyduğumda kurumaya fırsat bulamamış kaz tüylerinin kokusunu?

Bir çuval içinde uçurumdan atılmışçasına paramparça bedenimim sızısını bilir misin? Senli kemik kırıntılarımla dolu çarşafımda uyumanın açısını bilir misin?

     Hadi gel al  arkanda bıraktığın emanetini. Kolay olur inan ki, sadece elini uzat bana yeter.

Koyarım avuçlarına kanayan kalbimi, hiç düşünmeden.

Korkma evet benim ben karşında duran. Sayende insanlıktan çıkmış bedenim korkutmasın seni. Ben yine aynı ben. Yüreğim değişmedi. Hisselerim paramparça lakin benliğimden, senli hallerimden bir şey kaybetmedim bak!

   Bilemezsin beni, anlayamazsın yaptıklarını. Hançerin battığı yer bilir acısını, batıran taraf ise yorgundur sadece. Uyuyunca geçer yani.

Al git şimdi tek emanetini. Al ki kanın yerde kalmasın. Ödemiş olurum hem nedenini bilmediğim diyetimi…