FITRAT YA DA YARATILMA ÖZELLİĞİ (1)

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Karakter gelişimi sonradan kazanılan kişisel özellikler ve davranış biçimleridir.

Kişilik doğuştan getirilen ve önceden var olan genel özellikler iken karakter gelişim evreleri itibariyle edinilen ve davranış/eylem olarak yansıyan özellikleri ifade eder.

Sosyal hayat içerisinde yaşama alanlarını kullanan bireyin davranışlarını belirleyen etkenler ile eğitim ve kültürel donanımlar aracılığıyla kazanılan tüm eylem biçimleri ve tutumların genel ifadesi karakter kavramını karşımıza çıkarır.

Bu manada bireyin toplumsal yapı içerisinde girdiği sosyal iletişimler ve sosyal ilişkiler konusunda hem resmi hem de samimi diyaloglarını kapsayan yönüyle insanlara/topluma uygun davranışlar ve eylemler gösterme biçimidir.

Daha çok insanın sahip olduğu kişilik yapısının ahlaki ve kültürel yönünü ile çevreden kazanılan donanımlarını ifade eder. Eğitim ağırlıklı kazanımlar kadar sosyal çevre itibariyle de edinilen alışkanlıklar ve hayat biçimleriyle şekillenen karakter, yaşam evrelerinin gelişimiyle artan özellikleri karşımıza çıkarır.

Yani insanın doğuştan getirdiği ve değişmesi mümkün olmayan kişilik özellikleri konusunda göze çarpan sert tabiatlı olma, yumuşak huylu olma, zekâ seviyesinin yüksekliği, yetenek, aşırı veya düşük heyecan hali, girişkenlik veya pasiflik gibi unsurlar asla değişmeyen kişilik özellikleridir.

Ancak kişinin kendi seçimiyle ve eğitim/sosyal çevre yoluyla alışkanlık edinmeye çalıştığı özellikler karakter kavramını önümüze çıkarır. Dürüstlük, çalışkanlık, duygusallık, fedakârlık, tutumluluk, dışa dönüklük, sabırlı olma, açık sözlülük, mükemmellik, hoşgörü, saygılı olma gibi zamanla değişme ve kişiliğin temelini oluşturma özellikleri olan alışkanlıklar karakter kavramını işaret eder.

Bu itibarla Fıtrat önemli bir kavram!

Doğuştan gelen özellikler aynı sonradan çevreden kazanılan özellikler gibi kişilik ve karakter yapısında önemli derecede belirleyici özellikler ortaya koyar.

Çünkü “yaratılış ve belli yetenek/kabiliyet sahibi olma” anlamı taşıyan Fıtrat kavramı insan hayatının sürdürülmesinde insana kimlik ve sosyal benlik katan ana kaynak durumunda yer almakta.

Kavramın kökü “Yarmak, ikiye ayırmak, ortaya çıkarmak” anlamlarını taşıdığından dolayı fıtrat ifadesi “Mutlak yokluğun yarılarak içinden varlığın çıkması” şeklinde bir tanımlamaya oturtulmaktadır.

İlahi manada Fıtrat kavramı ilk yaratılış anında varlık diye tanımlanan canlı/cansız tüm unsurların temek yapısını ve özünü ile henüz dış etkenlerden/varlılardan etkilenmemiş olan ilk hali çağrıştırmaktadır.