İKİ ARKADAŞ (1)

Birbirlerini çok ileri derece seven iki arkadaş, okullarını bitirdikten sonra iş hayatına atılırlar, bir süre sonra bunlardan birinin işi kötüye gider, arkadaşının yanına gelip bir miktar borç ister, arkadaşı hesabını yapar, istenilen parayı verirse kendi işi kötüye gidebilir, fakat aralarındaki sevgi o derece ki arkadaşı kendi sonunu düşünmez istediği parayı verir.

    Bir süre sonra parayı veren kişinin işi bozulur, iflası boylar ve işsiz kalır, çok çaresiz kalır utanmayı gururu bir tarafa bırakır, arkadaşının yanına gider iş ister.

Arkadaşı derki işçiye ihtiyacım yok. Para ister derki şu an veremem. Tam evlenecekti nişanlısı da  arkadaşının telkini ile onu terk eder, deyim yerindeyse adam işsiz güçsüz kimsesiz kalır.

Avara avare dolaşırken parkın birinde yaşlı, hasta, perişan bir kadına rastlar, Teyze ne oldu sana yardım edeyim mi, yaşlı kadın ağlar ah oğlum çocuklarım beni sokağa attı, kimim kimsem kalmadı çok perişanım hastayım.

Adam teyzeyi alır önce bir doktora sonrada fakirhaneye benzer evine götürür, birkaç gün sonra yaşlı kadın oğlum der, ben çocuklarımdan bir miktar para saklamıştım git bankadan al ufak bir bakkaliye aç bana da bak, bende senin anan olayım.

Adam gider o parayı alır bir bakkaliye açar, birkaç ayda işleri yavaş yavaş düzelir, adam bir gün gelir bakar ki aynı teyzenin olduğu parkta yaşlı bir adam bir kanepede oturmuş hüngür hüngür ağlıyor, yanına yaklaşmış amca ne oldu neden ağlarsın.

Yaşlı adam başını kaldırır ağlamaklı bir sözle oğlum ben ağlamayayım da kim ağlasın, zengindim fakir oldum kimim kimsem yok parklarda kaldım, adam Amca der benim evimde sana da bir yatak, bir lokma ekmek var, gel sende benim babam ol diyerek bu adamı da evine alır.

Bir süre sonra yaşlı adam oğlum der, çantamın dibinde bir miktar para saklıdır onları da al servetine ekle.