DEĞER VERMEYE KENDİMİZDEN BAŞLAYALIM MI?

İnsanın başkalarına ve kendilerine verdiği değerde her zaman bir denge olmalıdır. Kendinizi tamamen unutup başkalarına verdiğiniz değerin karşılığını göremeyince anlayacaksınız. Bambaşka bir ruh haline bürüneceksiniz.

Peki onca değere rağmen neden o insanlar size kaba ya da düşüncesiz davranır? Öncelikle şunu belirteyim;  “Birine karşı gururlu ve onu biraz ihmal edici bir biçimde davranarak onu yitirmeyiz ama ona karşı çok fazla dostça ve kibar davranırsak onu yitiririz. Çünkü bu davranışımız onu küstah ve katlanılmaz kılacaktır, sanki sen ona mecburmuşsun da öyle davranmak zorundaymışsın izlenimini yuaratacaktır. Bu da bir kopmaya yol açacaktır. İnsanlar, özellikle onlara muhtaç olduğumuz düşüncesini kesinlikle kaldıramazlar. Kibir ve kendini beğenme bu düşüncenin ayrılmazlarıdır. Hemen onların nazını çekmek zorunda olduğumuzu düşünürler ve nezaket sınırlarını genişletmeye çalışırlar.”

Hep daha fazlası olsun isterler.

Özünde insanların bir arada yaşaması, arkadaşlıklar kurmasının nedeni farkında olmasak da çıkarlardır ve bu çıkarlardan elde edilen tatmin olma duygusudur. Bir insana sizden elde edebileceği tüm çıkar ve değeri siz bir anda ve bütün olarak sunduğunuzda bu kişinin sizinle iletişimini koparması sizden alabileceği daha fazla bir şey kalmamasındandır. Olan yine size olur kendinize kızarsınız, sürekli kendinden nefret etme düşüncesi oluşur.

‌ “Değersizim, kimse beni sevmiyor, benden hiç bir şey olmaz, zamanım boşa gitti…” acaba kötü biri miyim sevilmeyecek, değer verilmeyecek biri miyim gibi düşünceler kafanızda döner dolaşır.  Artık herşeye karşı mesafeli olacağız deriz ama bir yandan da başkalarından kendinizde bulamadığınız ilgi ve sevgiyi aramanıza devam ettirir. Ve başkalarından ilgi, sevgi görünceye veya görmek isteyene dek  onlara fazlaca değer vermenize de yol açar. İnsanın yaşı ilerledikçe çıkarları da artar beklentileride. Ayrıca toplumda yer edinme çabası, toplumun oluşturduğu baskılardan dolayı bizi kendimizden çok toplumu ve diğer insanları düşünmeye iter. Pek çok insan kendisine değer vermeyi, kendisini keşfetmeyi zor yoldan yani başkalarının defalarca onu kenara atması sonucu, başkaları için uğraşırken yıllarının akıp geçtiğini fark edince öğrenir.

Ama artık silkelenme vakti. Hepimiz özel insanlarız her birimiz ayrı ayrı birer hazineyiz kendimizi geliştirmek için çaba harcamalıyız. Kendisini geliştiren ve değerinin farkında olan birisi zaten çevre tarafından da değer ve ilgi görür. Ayrıca okuduğu kitaplar, edindiği hobiler sayesinde her şeyi acı yoldan öğrenmesine de gerek kalmaz.

Değer görmek için değerli olduğunuzun farkına varın. Her canlı değerlidir bunu bir başkasının bizlere hissettirmesi gerekmez.

Ve küçük bir tavsiye sizi değersiz kılan ve size kendinizi kötü hissettirecek insanlar için çabalamaktan vazgeçin.

Değer veren, insanları ve yeryüzündeki tüm canlıları benimseyen varlıklar olmak dileğiyle.