ÖZGÜVEN SORUNU (1)

Kesin olan bir şey var: Kimse kimsenin umurunda değil!

Yine başka bir gerçek: Gücün yoksa ezilmeye ve sömürülmeye layıksın!

Daha da kötüsü kimsenin kimseye güveni kalmadı!

Çünkü…

Kendi gücü ile ayakta kalamayan, hayat mücadelesini beceremeyen yok olmaya mahkûmdur. Bu yüzden kendine güveni tam olanlar ve kendi kişilik yapısını dinamik tutanlar hayat karşısında ezilemez ve sömürülemez.

Kendine güvenmek iyidir. Kendi gücünün ve potansiyelinin farkında olmak, başarıya giden yolda önemli adımlar atılmasında destek kuvvettir.

Kişi kendi sermayesini (akıl, zekâ, yetenek, fiziki yapı gibi) ve donanımını(bilgisi, eğitimi, sosyal çevresi, mesleği gibi) dışa yansıtma konusunda bonkör olmalıdır. Çünkü aktif olmak cesaret, başarı, sorumluluk bilinci ve dinamizm kazandırır.

Sahip olunan özellikleri “Kendine Güvenmek” ile birleştirip insanların gözünde değer kazanmak, ulaşılmak istenen hedef durumundadır.

Özgüven, yani kişinin kendi gerçekliğini kabullenmesi, hedefler ve amaçlar konusunda çekinmeden hareket etmesi, yetenek ve emekleriyle başarılı olmaya çalışması itibariyle önemli bir kişilik özelliğidir.

“Kişinin kendi olumlu veya olumsuz özelliklerinin farkında olması, kendi düşünce ve davranışlarını yaşamına aktarırken zayıf olduğunu kabul etmeden her işi başarabileceğini ifade eden bir kişilik özelliği” dir. Kısaca duygularını, düşüncelerini ve davranışlarını kullanan insanın, tüm yaşam alanlarında kendisine duyduğu güven ve yeterlilik halidir.

Bir bakıma eksik ve yetersiz olsa da kişinin kendisini her işte güç sahibi görmesi, üstün olduğunu ve hiçbir konuda geri kalmaması gerektiğini hissettiren bir özelliktir. Güven kavramının ileri aşaması olarak liyakat ve yeterlilik noktasında başkalarıyla kendini kıyaslama aracı olan bir dürtüdür.

Bu manada özgüven özelliğini iki kaynak açısından değerlendirebiliriz. Özgüven ya kişinin eksiklikleri, yapamadıkları, geri kaldığı, beceremediği, başaramadığı şeylerin sonucunda oluşan bir korunma duygusudur. Ya da kişinin küçüklüğünden itibaren kendisine aşılanan ve kişiliğinin gelişimi ile ortaya çıkan, kazanılan, eğitimle ve tecrübelerle edinilen alışkanlıklarının bir sonucudur.

Ama aşırısı sıkıntı…