İYİ AĞANIN YİĞİT EVLADI

      Vaktiyle Doğu Beyazıt civarında, Yakup ağa adında yedi köyün sahibi bir kişi yaşarmış, bu adam o kadar merhametli yardımsever ve cömert biri idi ki, her kes ona Mir Yakup diye hitap eder, fakat iki tane kardeşi vardır, bunlarda tam onun zıttı çok kütü insanlardır, köylülere hayat bırakmamışlar, sonunda köylüler ağaya gelirler ya biz ya kardeşlerin demek zorunda kalırlar, Yakup ağa çıkmaza girer hanımın telkini ile bir gece yükte hafif kimette ağır olan eşyalarını iki çocuğu ile köyü terk eder ve Şırnak’ta bir köye sığınır.

    Sığındığı köyün sahibinden çobanlık talep eder, köyün sahibi onun sıradan biri olmadığını anladığı halde Sığır çobanlığını ona verir, ama kardeşler bu sefer köylülerin hışmına uğrarlar ve köylerinden kovulurlar, kardeşler arayıp Mir Yakup’u bulurlar, karısı burada da bize ekmek kalmadı der, ama çaresiz Mir Yakup köyün ağasından kardeşleri içinde bir iş ister isteği yerine gelir, fakat huylu huyundan vazgeçmez, çok geçmeden burada da karışıklık çıkarırlar, ve o köyden bir genç öldürürler, sonunda oradaki bütün köylüler başlarına toplanır, bir çoğunu öldürürler bu arada Mir Yakup’ta ölüler arasındadır.

     Mir Yakup’un dul karısı sekiz ve on yaşlarındaki çocuklarını alır Cizre yöresine yerleşir, Günler geçer büyük oğlan Süleyman cengaver yiğit biri olur, kardeşi Mehmet amcalarının yolunu seçer, Süleyman karısını ve anasını alır bu günkü Raman aşiretin köyü olan Bagılet köyüne yerleşir.

    Süleyman burada hayvancılık yapar, ama her yerin bir belalısı vardır, burada da Mame Ali adında iri yapılı iki metre boy, güçlü kuvvetli bir yumrukla adam öldüre bilen biri vardır, ve her kesten haraç alır, haraç vermeyenlerin halini perişan eder, bir gün akşam üstü Süleyman koyunlarını eve getirirken, Mame Ali’nin adamları gelip ağalarının iki tane Kuzu istediğini söylerler, Süleyman derki ağanıza söyleyin benim züppelere verecek haracım yoktur, bunu gören köylüler Süleyman’a sen ne yapıyorsun Mame Ali seni yok eder senin yüzünden bizde zarar göreceğiz, çabuk iki tane kuzu vermesini isterler, ama Süleyman dediğinde ısrar eder.

     Sabahın ilk ışıkları ile Mame Ali Köy meydanına varır, bir bağırış bir gürültü, bütün köylüler Süleyman’a koşarlar, çabuk git özür dile ve istediğini ver yoksa sen gittin derler, Süleyman yine aldırış etmez ve köylülere meydana gidin onu destekler gibi yapın ben geliyorum.

     Köylüler korku içinde meydanda toplanırlar, Mame Ali bağırırda bağırır küfürler bir biri ardına eder, Süleyman yavaş yavaş ona yaklaşır, Köylüler korku içindedir, Mame Ali vay ulan sen misin o ahmak ve elindeki mızrakla Süleyman’a saldırır, ama Süleyman çevik bir şekilde kenara çekilir, yerde aldığı bir taşı şakağında patlatır ve Mame Eli bir daha kalkmamak üzere yere uzanır, köylüler sevinç içinde Süleyman’ı kutlarlar ve onu kendilerine ağa yaparlar, bu Süleyman Beşinci göbekten Şimdiki Raman aşiretinin atasıdır.