709 yılında Medine’de doğmuştur. Asıl adı Malik bin Enes’tir. Maliki mezhebinin kurucusu 795 yılında yine Medine’de ölür. Dedesi büyük sahabe  Ebu Amr’dır. O ömründe hac ve umre dışında Medine’den dışarı çıkmamıştır. Abbasi halifesi Harun Reşid onu Bağdat’a davet eder ama o reddeder ve gitmez. Medine’de önde gelen alimlerden “Rebiture”nin öğrencisi oldu. Bu alimden  fıkıh ve usul düşüncesine göre dersler aldı. Daha sonra zamanın bir çok alimden dersler alır ama onun en önemli hocası  İbn-i Şehab ez Zühri’dir. Rivayete göre babası bir gün imam Maliki’ye bir şey sorar ama yanlış cevap verir. Doğru cevabı kardeşi verir. Bunun üzerine babası ona güvercinler seni oyaladı der. Bu da onun küçükken güvercinlere olan sevgisini gösterir.Bunun üzerine içlenir ve ilim tahsiline başlar. İbn-i Hürmüz adındaki bir alimden sekiz sene ders alır. Farklı alimlerden derler alır ve  İmam-ı Maliki 21 yaşında fetva vermeye başlar. İmam-ı Maliki bir rivayete göre 900 kişiden dersler almış ve binlerce öğrenci yetiştirmiştir. İmam-ı Şafii onun öğrencilerinden sadece bir tanesidir. Onun yazdığı “el muvatta” adlı eseri, maliki mezhebinin temelini oluşturur. Bu eser bugün mevcuttur. Medine’de vefat eder. Cenaze namazını Medine valisi kıldırır. Maliki mezhebi bugün Katar, Kuveyt, Bahreyn ve Suudi Arabistan’ın ahsa bölgesinde yaygındır. Onun mezhebine tabi olanların sayısı Şafii ve Hanefi mezhebine göre çok azdır.