İTİMAT ETMEK

Günümüz dünyasının ihtiyacı duyulan temel kavramlardan biridir aslında…

Güvenmek, sırtını yaslamak, emanet etme konusunda çekinmemek, arkasında bir destek olduğunu hissetmek zamanımızın en çok ihtiyaç duyulan duygularından biri.

Çünkü “Vefa” kalmadı.

“Vefasızlık” konusunda yapılan hatalar ve insanların gösterdiği “Umursamazlık”sonucu doğan sıkıntılar/problemler varlığın genetiğine işlenmiş güven ve itimat dürtülerini yok etme aşamasına getirmiş durumda.

İtimat etmek birilerine güvenmek, birilerine değer vermek, sözüne/düşüncesine inanmak anlamlarına gelir. Yani söyledikleriyle, eylemleri ve düşünceleriyle tutarlılık göstermek, insanlara “emin olma” imajını his ettirebilmek manası taşır.

İtimat etmek ve güven duyulmak demek,düşüncesini sağlam temellere oturtanlara, eylemlerinde zarar verici unsurlardan kaçınan ve davranışlarında yanlış olmayanlara, söylediklerinde yalan/yanlış olmayan ve doğrudan şaşmayanlara karşı duyulan saygı ve itibarın farkında olmak demektir.

İtimat, güven duygusunun tamamlayıcısıdır. Kendisinden emin olunan kişilere karşı her türlü iletişime ve diyaloga açık olmak anlamlarına sahiptir. Kişiliği ile örnek olanlara karşı duyulan itimat ve güvenin dayanağı olan “Doğrudan vaz geçmemek” özelliği sayesinde dürüstlük ve samimiyet ortamlarına geçiş yapılabilir.

Çünkü kişilik yapılarının en temel dayanakları dürüst olmak, uyumlu davranmak ve menfaat içeren eylemlere girmeden herkese eşit mesafede olmaktır. Bir bakıma “Olduğu gibi görünmek” kişilerin düşünceleri ile eylemleri arasındaki tutarlılığı ile ilgili verileri önümüze koyar.

İnsanlar hakkında kanaatlerimiz ve kişileri değerlendirme ölçütlerimiz arasında sayılan “olduğu gibi görünme” ve “olduğu gibi davranma”kriterleri bir bakıma kişiliğin ortaya çıkmasında kaynak olmakta.

Menfaat ve çıkar ilişkilerinin ağır basması bu yüzdendir.

İtimat etmek ve güvenmek sınırının önündeki engellerin menfaat ve çıkar beklentilerinin olması nedeniyle eylemler ve söylemler bozularak kişiliğin yapısını zedeleyen unsurları önümüze koyuyor.

Bu yüzden insanların görüntüleri aldatıcıdır.

İnsanların görünüşleri ile eylemleri arasında tutarsızlık var.

Söylenenler veya dile getirilenler ile yapılanların tutarsız olmasının nedeni güven duyulanların ya da itimat edilenlerin tutarlı olmamasıdır. İtimat etmeyi veya güven duymayı sarsan eylemlerde bulunmasıdır.

Şaşırmamak, kırılganlık yaşamamak, küskünlük duymamak adına kişilerden sadece beklediğimiz şeyleri yapmalarını umut etmek yanlış olandır.

İnsanlar güven konusunda hata payı olan bir hakka sahiptir. Ne yazık ki bu hak da sınırsızca kullanılarak güven ve itimat noktasında üzücü sonuçlara sebep olmakta. Hiç beklenmeyen anlarda hiç beklenmeyen kişilerde güven ve itimat ile ilgili hatalar görmek olağan hale geldi.

Hiç kimse “mükemmel” değildir.

Duygu ve heyecan sahibi bir varlık olmanın bilinciyle insanlar kendi yaşam alanlarını oluşturan bir dünya hayatı sürdürme derdindedir.

İtimat ve güven noktasında ortaya çıkan hatalar ile insanların itimat konusunda ki zaafını doğal karşılamak gerekiyor.

Günümüz dünyası itimat etmeme ve güven duymama üzerine kurulu bir ilişkiler ağının ve toplumsal yapının ilkelerini önümüze koymuş durumda.İnsanı bu sisteme uymaya zorlayan dayatmalar da hayatımızın vaz geçilmez ilkeleri olarak karşımızda duruyor.