LÜKS TÜKETİM (2)

İnsanlar, ulaşım araçları, yollar, ülkelerin ticaret merkezleri, limanlar, havaalanları, kargolar, üretim alanları ve fabrikalar gibi milyarlarca insanın parçası olduğu devasa-evrensel bir yapının varlığıdır kastedilen!

Tabi bu ticari etkinliğin döngüsü olan “Para” olgusunun hem ülke içi hem de ülkeler arası hareket halinin sağladığı ekonomik sermaye gerçekliğini unutmamak lazım.

Asıl konu ve sorun yaratan nokta, bu para döngüsünün dengeli bir şekilde hareket ederek üretim-tüketim kültürünün ticari faaliyetleri sonlandırmadan insanın faydasına kullanılmasıdır.

Kimin ne kadar kazandığı veya kimin neye, ne kadar harcadığı kimseyi ilgilendirmiyor. Kazanılanın miktarlar tartışmaya açık değil. Herkes emeği, alın teri veya yeteneği kadar gelir elde etmeye devam ederken, ihtiyaçlarını karşılama ve yaşam kalitesini sürdürme konusunda kimseye hesap vermeden sınırsız ya da kısıtlı harcamalarla hayatına yön vermeye çalışır.

Bu genel bir kanun…

Ancak kazanılanların meşruluğu söz konusu olunca başkalarına söz hakkı doğuyor. Çünkü kazanılanların başkalarının hakkı olan ise konuşulmalı ve tartışılmalı.

Bu manada kazanılanların harcanması ihtiyaç dâhilinde tüketime dayalı olduğu kadar lüks tüketime yönelik olması, kişinin kendi yaşam standartlarına ve tercihlerine bağlıdır.

Kazancı çok olan insan sayısı nüfusun yüzde yirmi veya otuzluk kısmını oluşturduğundan, geri kalan kesim ancak temel ihtiyaçlar çerçevesinde yaşamını sürdürmesini sağlayacak tüketim ürünü ve hizmetlerine yönelebilmekte.

Günümüzde çoğu insan için lüks tüketim veya yaşam kalitesini artıran mallar, araçlar, eşyalar, hizmetler, eğlence zamanları sahip olunamayan imkânsız alternatifler oluyor.

Ekonomik krizler ve hayat pahalılığı gibi kontrolsüz dönemlerin hayatımıza aktardığı alım gücünün düşük olma durumu birçok şeyi unutmamıza sebep olmaya devam ediyor. Görünen o ki artık hayatımızı renklendirecek her türlü eğlence, hobi, tatil, teknolojik araç ya da eşyalar ulaşılması olanaksız tüketim unsurları olacak.