PARA KADAR DEĞER (1)

Satın aldığı şeyler sadece maddi nesneler, eşyalar, mallar, hizmetler değil artık…

Duyguları, düşünceleri, emekleri, beyinleri, zihinleri, sadakati, bedenleri hatta sosyal kimlikleri ve inançları da satın almaya güç yetiriyor.

“Para” her şey olmuş.

Güç sahibi olmak, hâkimiyet kurmak, insanları yönetmek, söz sahibi olmak, saygı duyulmak, insanları ve toplulukları peşinden sürükleyebilmek zor olmuyor. Yeter ki para unsuru olan kâğıt ve değerli eşyalara-sermayeye sahip olunsun.

İlahi sınırların arka plana alınması ve menfaatler-çıkarlar konusunda hassas davranılması ile birlikte sahip olunan para gücü ya da sermaye birikimi, günümüz dünyasının en önemli iletişim kanalı ve en önemli ilişki kurma aracı haline dönüşmüş durumda.

Para veya sahip olunan sermaye birikimi tüm yaşamımızı şekillendiren ve insanlarla olan toplumsal ilişkilerimizi yönlendiren ana etken.

“Para kadar değer” görülüyor.

Sahip olunan maddi zenginlik oranında itibar görülerek, insanlarla muhatap olunuyor.Kişilikler ve sözlerin ağırlığı maddi gücün yarattığı etkilerle insanlar üzerinde hâkimiyet kurmayı sağlıyor. Olan ile olmayanın sözü, etkisi ve insanlara iş yaptırabilmesinin ölçüsü paranın gücü ile orantılı olduğundan, değer kazanmak ve itibar görmek maddi nesneler üzerinden sağlanıyor.

Para yoksa söz gücü de saygı-itibar seviyesi de düşüyor.

Garip olan ve şaşkınlık yaratan nokta bu! Kişilikler, şahsiyetler, toplumsal mevki ve makamlar, sosyal statüler ya da ailevi konumlar para gücüne göre saygı, itibar ve değer yaratıyor.

Kısaca insana bakış açısının rotası para miktarının yüksekliğiyle belirleniyor.

Ortaya çıkışı mı?

Binlerce yıl önce ticarette değer taşıyan ve mal-hizmet karşılığı kullanılmaya çalışılan nesnelere ihtiyaç duyulduğunda değişik arayışlar başladı. İlk dönemler “Takas” denilen ve ürünlerin kendi arasındaki değişimi ile ihtiyaçlar karşılanıp ödeme aracı olarak kullanılırken, zamanla dengesizlik yaratan kayıplarla karşılaşılmaya başlandı. Çünkü değişim aracı olarak kullanılan malların değeri, diğerini karşılamıyor veya fazla gelebiliyordu.

Herkes tarafından taşınabilen, herkesin değerini kabul ettiği, lazım olduğu kadar harcanabilen, biriktirilerek tasarruf yapılabilen, dayanıklı olan bir ödeme aracına duyulan ihtiyaç nedeniyle,zamanla midye kabukları ve tuz gibi nesneler ödeme aracı oldu.