KİRLİLİK

Konumuz temizlik veya hijyen değil…

Çevre temizliği ve bireysel hijyen her ne kadar yaşanılan ortamların kirli olmaması ile ilgili olsa da asıl temizlik ve saflık kalpte, vicdanda ve düşüncelerde başlıyor.

Salgınlardan, pislikten ve çevre kirliliğinden (çöpler, hava, su, toprak, gürültü kirliliği) bahsedildiği kadar bunların kaynağı olan insan ve insanın eylemlerini/davranışlarını belirleyen etmenleri de konuşmamak eksiklik yaratıyor.

Asıl temizlik nereden başlar: Ahlak anlayışından, kötü olandan uzaklaşmaktan, sözleri ve hitapları çirkin seslerden arındırmaktan, duygu ve düşünceleri arınmanın süzgecinden geçirmekten, kalbi ve hisleri kötü niyetlerden temizlemekten, saf ve halis olan ne varsa yüreklere ve iç dünyamıza serpmekten başlar.

Çevremizin ve yaşam alanlarımızın temizliği kadar iç temizliğimizi de sağlamanın başarısını göstermek dünyamızı güzelleştirir. Uygulaması zor olmayan bu niyet ve kararlılık yaşanan çirkinlikleri ve kötülükleri ortadan kaldıracak temel unsurların ilk adımları olur.

Sapkınlık ve insan tabiatına aykırı eylemlerin zirve yaptığı zamanımızın şikâyet konusu olan konularını oluşturan tecavüz, istismar ve ölüm olayları kirliliğin sadece bedensel temizlikle alakalı olmadığını, tam aksine ruhun ve kalbin bulaştığı kirlilik nedeniyle çağın ana problemlerine dönüştüğünü gösteriyor.

Taciz ve tecavüz, istismar (aile içi, çocuk vb.), şiddet (kadın vb.),yolsuzluk, rüşvet, kaçak mal ve ürünler, dolandırıcılık, sahtekârlık gibi suç unsurlarının kaynağında yatan kavramın yozlaşması ve değerini yitirmesi ile toplumsal olaylar patlak vermeye başladı: Ahlak anlayışı!

Ahlak anlayışının temizliği ve ahlak kültürünün canlılık kazanması sosyal kirliliği azaltan nedenleri artıracak fırsatları yaratır.İyi olan ile kötü olanı ayırt edip, kötü olandan sakınmak ve uzaklaşmak sosyal kirlilik kadar kalp ve vicdan kirliliğini de sonlandırır.

Konuşmak, anlaşma dili kullanmak ve ses aracımız olan dili iletişim kanallarında yönlendirebilmek, insan için başarılı bir yetenektir. Ses sistemi ve iletişim kanalları sayesinde kendini ifade edebilme başta olmak üzere sosyal bir birliktelik bilincinin ortak menfaatlerini kullanmanın becerisini edinebilmekteyiz. Ama sıkıntının başladığı nokta sözleri ve hitapları çirkin seslerle bir araya getirmeye çalışmamız. Sözler ve hitapları çirkin seslerden arındırmanın,kirliliğe son verecek adımları atmaya neden olacağı unutulmamalıdır.

Sosyal kirlilik, yaşam alanlarının bir parçası olan insanı değersizleştiren faktörleri içerir. Kirliliği yok etmek için insani duygu ve düşünceleri, arınmanın süzgecinden geçirmeyi becermek gerekiyor. Çünkü insan önce kendisini yargılayabilmeyi/sorgulayabilmeyi öğrenmelidir.

Unutulmamalıdır: “Yasalar ve yargı elemanları hiçbir zaman vicdanları tamir edemez veya kirlilikten temizleyemez.”

Aynı şekilde: “Düşünceler ve duygular, saf haline dönmek için vicdan ve irade ile işbirliğine girmek zorundadır.”

Dışarıdan etkilerle ya da bedensel cezalarla kirlilik ortadan kalkmaz. İç dünyamızın ve özgür irademizin karar mekanizması işler hale dönüştürülmedikçe, yasalar ve ceza organlarının varlığı sonuçları değiştirmeye yetmez.

Bu yüzden kalp ve hisleri kötü niyetlerden temizlemek gerekiyor. Saf ve halis olanları yüreklere ve iç dünyamıza serpmek insanı değerli kılar.

En kötüsü maskeler ardına sığınmak. Gerçek yüzleri saklama başarısı göstermek. Olağan kabul ederek kötü olanı ve kirli olanları fark edememek…

Kendi bilincimizden ve vicdan merkezinden hareketle, kirlilik adına kalp ve düşünce kaynaklarının onarılması ve ahlak ilkeleriyle tamir edilmesi lazım…

Herkes önce kendinden başlamalı!

Toplumsal yapının birer elemanı olarak insan hiçbir oluşumun ve ortamın dışında değil. Dairenin içerisinde bozucu etken olan her şey direkt kişinin kendisini de kapsar.

Çıkarlar ve menfaatler göz önünde tutuldukça kirlilik son bulur mu?

Cevabını bildiğimiz soruyu önce kendi irademizin sorgulamasına tabi tutmalıyız. Başkalarından bir şeyler beklemeden öncelikle kişisel sorumlulukları yerine getirmenin gayretlerini göstermeli.