SUÇLULUK DUYMAK(2)

Amaç yanlışı ve zararlı olanı elemek, kendimizi ve başkalarını koruma güdüsünü canlı tutmaktır. Ahlaki ve vicdani açıdan hem kendine karşı hem de çevre elemanlarına karşı koruyucu tedbirlerle suça yol açan etmenleri önlemektir.

Önemli olan kişinin yanlış yaptığını fark etmesi, başkalarına olumsuz etkilerinin olmaması gerektiğini görmesidir.

Suçluluk duymak insanda kötü iz bırakır. Bir de vicdan sorgusu ile ahlaki/dini bir hata yapıldığı düşünülürse, doğurduğu pişmanlık ve kırılganlık büyük rahatsızlıklar doğurur.

Bunun yanı sıra suçluluk duygusunun olumlu tarafları da yok mu?

Suçluluk duymak kendimizi gözden geçirmemizi sağladığından, ilişkilerimizi düzeltmememize yol açar. Aynı hatayı bir daha yapmamayı hafızamıza işler. Hafif suçluluk hissi duymak hayata anlam vermemize yardımcı olur, hayatın tadını çıkarmada istek uyandırabilir.

Kişinin kendini cezalandırmasında ve kişisel sorgulamalar yapmada etkili olan suçluluk duygusu daha kontrollü eylemleri ve sosyal ilişkileri yaşamamızı sağlar. Özellikle birilerine zarar verilmesi, kırıcı davranılması sonucu kırgınlık/küskünlük yaşanması durumunda insanlar kötü alışkanlıklardan ve girişimlerden kaçınma hissine kapılır.

Bu manada sosyal hayatın gereği olarak yaşam alanlarında rol yapan insan için duygular yönlendirici olmalıdır. Sahip olunan duygu yoğunluğu kişiye kazandırdığı tecrübelerle hem ahlaki hem de inanç konusunda yarattığı deneyimlerle doğruyu bulmaya, yıkıcı davranışlardan sakınmaya yol açan ilkeleri önümüze koyar.

Diğer anlamıyla “Ders çıkarmak” tabirini hayatımıza uygulamanın eksikliğini ortadan kaldırmayı becermek zor değil. Olaylardan ders çıkarmak, doğruya yönelmek insandan bir şey eksiltmiyor.

Önemli nokta kişisel sorgulamaların yapıcı olması ve zarar veren etmenleri yaşam alanlarından uzak tutmanın gayretini göstermektir.