KÜRESEL UYUŞTURUCU KRİZİ (2)

0

BEĞENDİM

0

Özellikle son yılların aile ile ilgili cinayet haberlerinin önümüze serdiği manzara çirkinliklerle dolu.

Uyuşturucu bağımlısı çocukların gerek anne gerekse babalarını öldürmeleri, saldırganlık sonucu darp etmeleri veya yaralamaları kalıcı hasarlar bırakmakta.

Çünkü kontrol ve iradeli hareket imkânı yok olduğundan, uyuşturucunun beyni ve duygusal boyutu ele geçirmesiyle tamamen robotlaşan bağımlı aday için hiçbir sınır ortada kalmamakta. Düşünme ve iradesini kullanma yetisini uyuşturucu bağımlılığıyla kaybeden biri için yakın ya da uzak kim olduğu önemli olmadan saldırganlık/ölümcül girişimler gayet olağan hale gelmekte.

Çoğu saldırı ve ölüm girişimlerinin temelinde yatan ana etken para olmakta. Uyuşturucu alma derdinde olan bağımlılar için etraftaki insanlar sadece para kaynağı olarak görülmekte. Vermeyenler de düşman kabul edilip yok edilme hedefine konmakta. Baba, anne ya da yakın/uzak kim varsa hedef haline gelmekte.

Ülkemizde de ve ilimizde de uyuşturucu kullanımının temelinde inanç sistemindeki zayıflıklar, sosyal sorunlar, ekonomik sıkıntılar veya son zamanların alışılagelen alışkanlığıyla artış gösteren eğlence kültürü yatmakta.

Bir de uyuşturucu satış/ticaretinin sağladığı kazançlardan dolayı bu sorunun bitmesini istemeyen tam tersine artmasını sağlamaya çalışan kişi/grupların varlığıyla olay sınırlar ötesine kaymakta. Dev kazançlar ve astronomik paraların akış sağladığım uyuşturucu mecrasında birilerinin cebi dolarken, ,diğerinin canının yok olması fazla bir anlam ifade etmiyor.

Zamanımızın ve özellikle ülkemizin/ilimizin küresel bir sorunu olan uyuşturucu konusu toplumsal tedavisi olmayan, birey için zevkli bir hastalık etiketi taşıyan ve yüzyılların birikimi olarak önümüzde büyümeye devam eden bir hastalık olarak hayatımızdan çıkmaya istekli değil!

Yönetim mekanizmalarının ve kolluk kuvvetlerinin çabasına katkı amaçlı olarak eğitim merkezlerinin ve öncelikle küçük yaş grubunda bulunan eğitim organlarının bilinçlendirme projeleri devam ettirilmeli.

Aileler ve ailenin merkezi olan anne/babaların küçük yaştan itibaren çocuğun büyüme ve gelişme evrelerini yakından takip etmesi gerekiyor. Aileden kaynaklanan kontrolsüz ve takipsiz olağan yaşam hali, ergenlik ve gençlik dönemlerinde girilen sosyal çevrelerde sıkıntılı alanlar yaşatabilir.

Uyuşturucu ve bağımlılıkla mücadelenin özünde kararlılık ve kurtulma dürtüsü olmalıdır. Kişinin kendi çabaları ön planda olursa atlatma olasılığı artar. Ama eğlence ve keyif üzerine kurulu bir yaşam tarzını benimseme çözüm yaratmaz.

Merak edilen bir diğer soru şu: Acaba, aşırı uyuşturucu kullanımı nedeniyle tespit edilen ölüm sayısının yanında uyuşturucunun sebep olduğu nedenlerden dolayı (kalp krizi, organ yetmezliği, sinir sistemi tahribatı, psikolojik bunalım ve akıl/ruh sağlığı hastalıkları, intiharlar vb. gibi) kaç insan hayatını yitirmekte?

Kriz kavramıyla hem yerel hem de küresel manada sorun olan uyuşturucu ve bağımlılık konusu geniş insan kitlelerinin ve ülkelerin önemli bir derdi olmayı başardı ne yazık ki…

Dünyayı kurtaramasak da kendimizi ve aile bireylerimizi zarardan/kötüden uzak tutmanın çabalarını sergilemeliyiz. Kendi çocuklarımızı korumak ve kollamak asli yükümlülüğümüzdür.

İnanç sadece ilahi manada bir tanıma sahip değildir. Aile, toplum, değer, insan, yaşam, varlık ve kişilik inancımız bir bütün olarak yaşamımızı değerli kılan yapısal bir döngüye sahiptir.

Başta ilahi inanç olmak üzere tüm hayati inançlarımıza sahip çıkmak önemli…