KURAN-I KERİM YAKMA REZİLLİĞİ (1)

Rezillik girişimleri kimine/kimilerine göre mükemmel eylem ve yapılması zorunlu olan anlamlar taşıyan idealler olabiliyor!

Çünkü “kime göre ve neye göre rezillik anlam kazanıyor?” sorusunun yanıtı kişiden kişiye veya kitlelerden kitlelere değişkenlik gösteriyor.

Özellikle dini ve ilahi alanların inançlar üzerine kurulu olan ilkeler ile ırk ve etnik yapılanma özellikleri üzerine kurulu olan ilkelerin üzerinden yapılan manipülasyon ve bozgunculuk girişimleri büyük yankılar uyandırarak  geniş çaplı olumsuz tepkiler doğurabiliyor.

Gerçek olan ana nokta ne yazık ki insan kitlelerinin ve inanç sahibi toplulukların kendi dini/ilahi yapılanmaları ile diğer dini/ilahi inançların sahip olduğu hassasiyeti gözetmemesi ve dışlayıcı/inkâr edici eylemlere dönüştürmeyi mubah görmesi.

İsveç gibi Avrupa medeniyetinin beşiği olan ve her türlü demokratik düşünceyi/eylemi özgürlük sınırında kullanmayı maharet sayan bir ülkenin, kutsal kitabımızı yakma eylemini izin vererek ve kullanılması gereken bir hak olarak değerlendirmesi ayrı bir tartışma konusu. Dahası bir defa değil de defalarca tekrar etmesi ayrı bir facia…

Bu rezilliğe sahne olması, basiretsizlik örneği olarak İslam Dünyasının ve milyarlarca Müslüman’ın hafızasında kayıt altına alındı.

Danimarka gibi bir ülkenin de rezilliği sürdürme adına geride kalmayarak yakma onayı vermesi ve engel olanlara müdahale ederek eylemi gerçekleştiren ortamlar yaratması unutulacak zaman dilimleri olmayacak.

Aslında unutulmaması gereken nokta hangi ülkenin veya hangi sahnenin kullanıldığı değil, yansıtılan zihniyet ve bazı medeniyetlerin başka medeniyet ve kitlesel inançları dışlamaya yönelik arkaik hafıza birikimidir.

Düşünceleri ve yaşam kültürleri ile şekillendirip yapılandırmaya çalıştıkları dini/ilahi inançlarını sadece ve sadece başka inançları ötelemeye neden olacak zihniyetlere ve eylemlere dökmeye çalışmaktalar.

Yakma olaylarına resmi izinler verilmesi, yakma olayını gerçekleştirenlere müsamaha gösterilmesi, kitlesel inançları dışlama amacı, tüm tepkilere rağmen eylem sayısının her geçen gün artış göstermesi aslında medeni ülke olarak kendini nitelemeye çalışan ülkelerin öne sürdüğü özgür/serbest eylem ve düşünce temelleriyle alakalı değil. Tam tersine baskınlık ve sömürü kültürünün dışa yansıyan görüntüleridir.

Hatta işi biraz daha detaylandıralım: Karşı tepki doğmasına yol açarak aynı eylemlerin ortaya çıkmasına zemin hazırlamak. Yani Kuran-ı Kerim gibi diğer kutsal kitaplar üzerinden Müslüman dünyasından aynı eylemleri doğuracak dürtüler yaratmak asıl hedef olmakta.